သန့်ရှင်းသော သုံးပါးတဆူ ထာဝရဘုရား – အပိုင်း (၂)

ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာတွင် ယူဆခဲ့သော တဆူတည်းဘုရားကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု

ကျွန်ုပ်တို့ ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာအား လေ့လာသည့်အခါ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ခိုင်မြဲစွာ တည်ဆောက်ထားသော တဆူတည်းဘုရားကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု (Monotheism) သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ယူဆထားရုံ သက်သက် မျှသာမဟုတ်ဘဲ ထပ်တလဲလဲ ဖော်ပြလျက်ရှိပါသည်။ ဥပမာ အချို့အား ဖော်ပြထားပါသည်။

တမန်တော်၀တ္ထု အခန်းကြီး ၁၇ တွင် အေသင်၏ ရှေးဟောင်းဂရိမြို့၊အာရေတောင်ရှိ အတွေးအခေါ်ပညာရှင်များ ထံ ပြောကြားခဲ့သော တမန်တော်ရှင်ပေါလု၏ လိပ်မူချက်အား မှတ်တမ်းတင်ထားပါသည်။
ဖော်ပြချက်မှာ “ထိုအခါ ပေါလုသည် အာရေတောင်ပေါ်၌ ရပ်လျက်၊ အချင်းအာသင်လူတို့၊ သင်တို့သည် ခပ်သိမ်းသော အရာတို့၌ နတ်ဘုရားတို့ကိုအလွန်ရိုသေတတ်ကြသည်ကို ငါြမင်ပါ၏။ လမ်း၌သွား၍ သင်တို့၏ ဘုရားများကို ကြည့်ရှုသည်တွင် ၊ ငါတို့မသိသော ဘုရားသခင်အဘို့ဟူ၍ အက္ခရာတင်သော ယဇ်ပလ္လင်တခုကို တွေ့ပါ၏။ (အခန်းငယ် ၂၂ – ၂၃) တမန်တော်ရှင်ပေါလု အေသင်သို့ လာသောအခါ ထိုမြို့သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း နှင့်ပြည့်လျက်ရှိကြောင်း တွေ့ခဲ့ပါသည်။ များပြားလှသော ဘုရားကျောင်းများ အစီအရီကျော်ဖြတ်ခဲ့ရာ နေရာတိုင်းတွင် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ပွဲများ တွေ့ခဲ့ပါသည်။ ထိုအခါ ရှင်ပေါလု သတိထားမိခဲ့သည့် အချက်တခုမှာ ဂရိလူတို့သည် ရှိသမျှ များစွာသောနတ်ဘုရားများအားကိုးကွယ်ရုံမျှမက သူတို့မသိသော နတ်ဘုရားတပါးပါးအား ကိုးကွယ်ရန် ကျန်ခဲ့မည်စိုးသောကြောင့် “ငါတို့ မသိသော ဘုရားသခင်အဘို့” ဟု အက္ခရာတင်၍ ယဇ်ပလ္လင်တခု တည်ဆောက်ထားသည်ကို တွေ့ခဲ့ရပါသည်။ ထိုအရာများအားလုံးကို ရှင်ပေါလု တွေ့သည့်အခါ စိတ်ပူပန်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ကြောင်း ကျမ်းစာက ဖော်ပြထားပါသည် (တနည်းဆိုသော်) တမန်တော်ရှင်ပေါလု သည် များပြားလှသော မှားယွင်းသည့် ကိုးကွယ်မှုများကြောင့် စိတ်ပူပန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
၁၉၆၀ ပြည့်နှစ်များအတွင်း ၄င်း၏ဘွဲ့လွန်လုပ်ဆောင်မှုများအတွင်း ဆရာကြီး R.C Sproul တွေ့ကြုံခဲ့သော သိသာ ထင်ရှားသည့်ကိစ္စရပ်များထဲမှ တခုမှာ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ အမျိုးမျိုးသော ရှေးကျသည့်လူမျိုးစုများ၏ ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု ဆိုင်ရာအမြင်များအား လေ့လာစစ်ဆေးနေခဲ့သော လူမှုဗေဒပညာရှင်များ နှင့် ဘာသာရေးစူးစမ်းလေ့လာသော မနုဿဗေဒ ပညာရှင်များ၏ လုပ်ဆောင်မှုများမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သော သက်သေပင်ဖြစ်ပါသည်။ ထိုပညာရှင်တို့သည် ၄င်းသက်သေအား ထိုရှေးယဥ်ကျေးမှုများ၌ Animism [ရုပ်၀တ္ထုပစ္စည်းများ၊ သစ်ပင်များတွင်လည်း အသက်၀ိညာဥ်ရှိသည်ဟု ယုံကြည်သောအယူအဆ] ပေါ်လွင်ပျံ့နှံ့ထွန်းကားခဲ့ စဥ်အတွင်း ရှာဖွေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုလူများသည် တောင်တဖက်ရှိ နတ်ဘုရားတပါးပါး အကြောင်း၊ (သို့) သူတို့ ဆီမှနေ၍ အဝေးတနေရာသို့ ဖယ်ရှောင်သွားသော နတ်ဘုရား တပါးပါးအကြောင်းအား ပြောခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တနည်းဆိုရသော်၊ သူတို့၏နေ့စဥ် ကိုးကွယ်မှုဆိုင်ရာ ကျင့်၀တ်လုပ်ဆောင်ချက် များတွင် ပါ၀င်ခြင်းမရှိသော မြင့်မြတ်သော နတ်ဘုရားတပါး ရှိသည်ဟူသော အယူအဆတခု ရှိသည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုနတ်ဘုရား အယူအဆမှာ ဂရိလူတို့ပြောသော “ငါတို့မသိသောဘုရားသခင်” (တနည်း) သူတို့နှင့်အဆက်အသွယ် မရှိသော်လည်း တည်ရှိနေသော ဘုရားသခင် ဆိုသည့် အယူအဆနှင့် အတူတူပင်ဖြစ်ပါသည်။
ဤယူဆချက်သည် ရောမသြ၀ါဒစာ အခန်းကြီး ၁ : ၁၈-၂၀ တွင် ဖော်ပြထားသော တမန်တော်ရှင်ပေါလု၏ ကြွေးကြော်ချက်ဖြစ်သည့် “သမ္မာတရားကို အဓမ္မဖြင့် ဆီးတားနှိပ်စက်သော သူတို့ ပြုတတ်သော ဘုရားမဲ့နေခြင်းအမှု၊ တရားကိုလွန်ကျူးခြင်းအမှု အမျိုးမျိုးတို့တဘက်၌ ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော်သည် ကောင်းကင်မှထင်ရှားလျက်ရှိ၏။ အဘယ့်ကြောင့်နည်း ဟူမူကား၊ သိအပ် သော ဘုရားသခင်၏ အကြောင်းအရာတို့သည် သူတို့တွင်ထင်ရှားလျက်ရှိ၏။ ဘုရားသခင်သည် သူတို့အားပြတော်မူပြီ။ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား၊ ဖန်ဆင်းတော်မူသော အရာများကိုထောက်ရှုသဖြင့် ထာ၀ရတန်ခိုးတော်နှင့် ထာ၀ရအဖြစ်တော်တည်းဟူသော မျက်မြင်မရသော ဘုရားသခင်၏အရာတို့သည် ကမ္ဘာတည်သည်ကာလမှ စ၍ ထင်ရှားလျက်ရှိကြ၏။ ထို့ကြောင့်သူတို့သည် ကိုယ်အပြစ်ကို မဖုံးနိုင်ရာ။” ဆိုလိုသည်မှာ လူသားတိုင်းသည် အမြင့်ဆုံးသောဘုရား၏ တည်ရှိခြင်းအား သိရှိကြသော်လည်း လူသား၏အပြစ်နဲ့ပြည့်စုံသော ၀ိသေသနကြောင့် ထို “အသိ” အားဖိနှိပ်ဟန့်တား မြှုပ်နှံကာ ၄င်းအစား သက်မဲ့ရုပ်တုများကို ရွေးချယ်စေခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့်ကျွန်ုပ်တို့ လူသားအားလုံးသည် သန့်ရှင်းသော ဘုရား၏ရှေ့တော်တွင် အပြစ်သင့်သောသူများ ဖြစ်ကြပါသည်။
တမန်တော်ရှင်ပေါလုက ဂရိလူတို့၏ “ငါတို့မသိသော ဘုရားသခင်” ဆိုသည့် ယဇ်ပလ္လင်ကိုရွေးချယ် ပြညွှန်၍ ပြောခဲ့သည်မှာ
“လမ်း၌သွား၍ သင်တို့၏ဘုရားများကို ကြည့်ရှူသည်တွင်၊ ငါတို့မသိသော ဘုရားသခင်အဘို့ဟူ၍ အက္ခရာတင်သောယဇ်ပလ္လင်တခုကို တွေ့ပါ၏။ သင်တို့သည် မသိဘဲလျက်ကိုးကွယ်သော ဘုရားသခင်၏အကြောင်းကို ငါဟောပြော၏။ လောကဓာတ်မှစ၍ လောကဓာတ်၌ရှိသမျှသောအရာတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော ဘုရားသခင်သည်၊ ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးကိုအစိုးရတော်မူသော အရှင်ဖြစ်၍၊ တစုံတခုကို အလိုတော်ရှိသကဲ့သို့ လူတို့လက်ဖြင့်ကျွေးမွေးခြင်းကို ခံတော်မူသည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်သည် မြေတပြင်လုံး၌ နေရသော လူအမျိုးမျိုးတို့ကို တသွေးတည်းနှင့် ဖန်ဆင်း တော်မူ၍၊ သူတို့အားခွဲဝေစီမံသောအချိန် ကာလကို၄င်း၊ သူတို့၏နေရာအပိုင်းအခြားကို ၄င်း မှတ်သားတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား၊ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကိုရှာစမ်းသဖြင့်တွေ့ကောင်းတွေ့ကြ လိမ့်မည်အကြောင်းတည်း။ သို့ဆိုသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ငါတို့တွင် အဘယ်သူနှင့်မျှ ဝေးတော်မူသည်မဟုတ်။ ငါတို့သည် ဘုရားသခင်အားဖြင့် အသက်ရှင်လျက်၊ လှုပ်ရှားလျက်၊ ဖြစ်လျက်ရှိ ကြ၏။ ထိုသို့နှင့်အညီ၊ သင်တို့တွင် လင်္ကာဆရာအချို့တို့က၊ ငါတို့သည်ကား၊ နွယ်တော်သားပင်၊ ဘုရားမျိုးပေ၊ ဖြစ်ကြလေဟု စပ်ဆိုသတည်း။ ထိုသို့ ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အမျိုးအနွယ်ဖြစ်လျက် နှင့် လူတို့အတတ်အကြံအစည်အားဖြင့် ထုလုပ်သော ရွှေရုပ်တု၊ ငွေရုပ်တု၊ ကျေက်ရုပ်တုနှင့် ဘုရားသခင်တူတော်မူသည်ဟု မထင်မမှတ်အပ်။ ဘုရားသခင်သည် မိုက်မဲသော အချိန်ကာလတို့ကို အမှု မထားဘူးသော်လည်း၊ ယခုမှာကိုယ်အပြစ်ကိုမြင်၍ နောင်တရကြလော့ဟု ခပ်သိမ်းသော အရပ်တို့၌ရှိသော လူအပေါင်းတို့အား ပညတ်တော်မူ၏။” (တမန်တော်၀တ္ထု အခန်းကြီး ၁၇၊ အငယ် ၂၃-၃၁)
ဤနေရာတွင် တမန်တော်ကြီးရှင်ပေါလုသည် ခိုင်မာရှေးကျသော ဂျူးလူမျိုးတို့၏ တဆူတည်းဘုရားကိုးကွယ်သော၀ါဒ၏ အခြေခံအုတ်မြစ် မူ၀ါဒအား အခိုင်အမာပြောဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ် ပါသည်။ ခပ်သိမ်းသော အရာတို့ဖြစ်တည်ခြင်း၏ အရင်းမူလ ဖြစ်တော်မူသော၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့အား ဖန်ဆင်းတော်မူသော တဆူတည်းသောထာ၀ရဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် ဘုန်းကြီး၍ မင်္ဂလာရှိတော်မူပါ၏။